Cecilia Vicuña

Cecilia nie mogła nie zostać artystką. Jej pradziadek Carlos Lagarrigue był rzeźbiarzem, jak i jej babcia Teresa Lagarrigue, z kolei dziadek po stronie ojca-Carlos Vicuña był pisarzem.

Cecilia Vicuña pisze, tworzy performance, maluje, buduje instalacje, prowokuje akcje partycypacyjne artystyczne.

Urodzona pod koniec lat czterdziestych, w stolicy Chile, w rodzinie inteligenckiej, artystycznej, w kraju o głębokich podziałach klasowych, ale o bardzo trwałej i stabilnej demokracji. Wyrosła na buntowniczkę, łamiącą zasady, tworzącą swoje ścieżki artystyczne od początku swojej kariery, łącząc je z etnicznymi i prekolumbijskimi praktykami.

Vicuña, nawiązując do języka quipu i do tradycji tkackich regionu andyjskiego, wykorzystuje tkaniny.Jak sama twierdzi buduje w ten sposób pomosty i łączność pomiędzy tamtym światem antycznym i współczesnością. Jej malarstwo również inspirowane jest sztuką ludową, wotywną, naiwną. Z kolei to co absolutnie świeże i abstrakcyjne w jej przekazie przejawia się często w performensach, kiedy to artystka prowokuje publiczność i wywołuje interwencje, w których sztuka i życie się mieszają.

Od zamachu stanu w 1973 roku i przejęciu władzy przez wojskowych w Chile, Cecilia żyje poza granicami swojej ojczyzny. Najpierw w Wielkiej Brytanii, potem w Kolumbii i Wenezueli, na koniec swoje uchodźczej tułaczki wybrała Nowy Jork, gdzie od roku 1980 zamieszkała z mężem.

Najbardziej jest znana z wielkich instalacji albo performanców zwanych przez nią quipu, ich przeskalowane wymiary przytłaczają albo otulają widzów. Są to prace imersyjne i zapraszające to interakcji. Ogromne zwoje, nici wełny są zapisem jej emocji ale też wchłaniają energię widzów/uczestników akcji artystycznych. To komunikowanie bez słów i przekazywanie historii oraz emocji przeróżnymi środkami organicznymi i prehistorycznymi metodami,a jednak na nowo jest najbardziej ciekawe w jej twórczości.

Cecilia Vicuna na documenta 2014, ze swoją pracą Quipu womb

CV

1948- Santiago de Chile, Chile urodzona

1966- dołączenie do Tribu No - alternatywy artystycznej

1971-debiut w Museo de Bellas Artes w Santiago

1973- debiut poetycki Sabor a mí;

1974 akcja artystyczna Artists for democracy w Londynie

Cecilia Vicuña pod akcji Artists for Democracy

1975-uchodźstwo w Bogocie, Kolumbia

1978- tworzy grupę artystyczną Taller de nueva plástica

1979- kolejny tomik poezji Siete poemas

1980- przeprowadzka do Nowego Jorku, gdzie mieszka do dzisiaj

1983- zbiór poezji Precario/Precarious

1983- Luxumei o el Traspié de la doctrina

1984- PALABRARmas

1986-Samara

1990-La Wik'uña

edukacja

Liceo Manuel de Salas

Universidad de Chile

Slade School of Fine Arts del University College, Londyn

Cecilia Vicuña, Quipu Womb (The story of the red thread), documenta 14, 2017

ważne prace

seria Bohaterowie rewolucji - cykl portretów komunistycznych i socjalistycznych bohaterów

Cecilia Vicuña, Fidel y Allende, 1972, źródło: https://www.manifestajournal.org

Cecilia Vicuna, Black Panther and me, Bogota, 1978, Museum of Modern Art.

serie quipu

Cecilia Vicuna, Quipu de los lamentos, Museo de la memoria y los derechos humanos, Chile.

wystawy

2019- Clist nest, Serpentine gallery, Londyn

Cecilia Vicuña, a retrospective exhibition, Witte de With Center for Contemporary Art, Rotterdam, Netherlands

2018 -Cecilia Vicuña: Disappeared Quipu, Brooklyn Museum and Museum of Fine Arts, Boston

2017- documenta 14, Ateny

1990 -Cecília Vicuña: Precarious, Exit Gallery, New York

1973- Precarios: A Journal of Objects for the Chilean Resistance, Tate modern, Londyn

1972 wystawa malarstwa "Pintura Instintiva Chilena" (Malarstwo instynktowne, chilijskie)

1971 "Otoño" (Jesień) w Museo Nacional de Bellas Artes, interwencja artystyczna w jednej z sal muzeum, polegająca na wypełnieniu jej suchymi liśćmi

1971-instalacja Casita para pensar qué situación real me conviene y diecisiete pinturas - Domeczek żeby zastanowić się czy sytuacja rzeczwywista mi pasuje i 17 obrazów.

Cecilia Vicuna, Living Quipu Performance, 2018, zdjęcie: Kolin Mendez Photography, źródło:www.serpentinegalleries.org:

techniki:

tkaniny, assemblage naturalnych i sztucznych obiektów (drewna, kamieni, metali), malarstwo olejne

Cecilia Vicuña, Violeta Parra, 1973, Tate modern.

nurty sztuki

symbolizm, abstrakcjonizm

Cecilia Vicuna, Ritual, źródło: MOMA

powiązania i konteksty

kipu - pismo węzełkowe stosowane przez Inków, wykorzystywano do tego zapisu węłnę alpaki albo lamy. Służyło do zapamiętywania liczb oraz informacji.

Tribu No- Cecilia Vicuña wraz z Claudio Bertoni, Sonia Jara, Francisco Rivera, Coca Roccatagliata i Marcelo Charlín utworzyła pod koniec lat 1960 kolektyw Tribu No (Plemię Nie), napisała też jego manifest nazwany "No manifiesto de la Tribu No".

Grupa przetrwała do 1972 roku, ich postawa charakteryzowała się odrzuceniem kanonu, negowaniem pop kultury, działała w kontrze do status quo, twierdząc, że to dzieci powinny uczyć rodziców. Proponowała wywrócenie zastałych zasad, proponując egzystencję i ekspresję bez końca i bez etykietek.

Artists for Democracy in Chile- kolektyw i akcja artystyczna na rzecz przywrócenia demokracji w Chile, po zamachu stanu Pinocheta. Zorganizowana w 1974 roku w Anglii, która swoją kulminację miała na Arts Festival for Democracy w Royal College of Art. Uczestnikami jej byli: John Dugger, Mike Leggett, Liliane Lijn, Roberto Matta, Cecilia Vicuña, Julio Cortázar oraz inni. Obiekty wykonane specjalnie w ramach protestu przeciwko dyktaturze zostały pokazane publiczności chilijskiej w 2014 roku, w Museo de la Memoria y los derechos humanos.

o swojej twórczości

My paintings are political in a personal way. My canvases are born as representations of a socialist paradise where everything is possible; in fact, they are part of my poetry.’