Luchita Garcia Rodriguez urodzona w Maiquetía, oboko Caracas, w Wenezueli, w 1920 roku, artystka, która od momentu emigracji w wieku 8 lat, całe swoje życie prywatne i zawodowe związała ze Stanami Zjednoczonymi. Artystka zafascynowana życiem i zachłanna na nie, absolutnie demonstrująca wielką chęć przeżywania go w pełni i na swój sposób, we własnym tempie.
Jej bogaty dorobek został odkryty przypadkiem (ponad 1200 prac), kiedy po śmierci męża, malarza Lee Mulliacana, jego asystent robił inwentaryzację spuścizny artysty w 2015 roku. Podczas organizacji archiwum znalazł wiele prac podpisanych "LH", zaintrygowany tajemniczym podpisem, spytał Luchitę czyje są te obrazy, ona odpowiedziała, że to ona jest ich autorką.
Uznanie międzynarodowe pojawiło się po spotkaniu z kuratorem Hansem Ulrichem Obristem, który wyprodukował jej wystawę w Serpentine Gallery w Londynie w 2019 roku. W tym samym roku również magazyn Time umieścił Luchitę na swojej liście 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie.
Popularność i szacunek współczesnego świata sztuki, który nagle zbiorowo zachwycił się stosunkowo niedawno osobą Luchity jak i jej różnorodną twórczością, przyszły późny, na dwa lata przed śmiercią artystki.
Luchita tworzyła od najmłodszych lat w Wenezueli aż do momentu śmierci w 2020 roku. Tworzyła w godzinach nadliczbowych, kiedy to już ogarnęła dom, dzieci i męża. Nigdy nie zależało jej na tym by mieć agenta, by wystawiać i sprzedawać swoje prace.
Dla niej "dzieło sztuki jest pamiętnikiem. Stanowi notatki na temat tego co się przydarza w życiu, na temat samego życia, na temat tych spraw, których nie jesteś w stanie zostawić i musisz je namalować". Twórczość Hurtado to, jak ona sama zawsze stanowczo potwierdzała, intymne świadectwo jej przeżyć, przemyśleń, zdarzeń, fascynacji i lęków. To też zapis różnych wersji Luchity Hurtado, która w swoim długim życiu przeistaczała się w kolejne wersje samej siebie.
Była związana z dwoma malarzami, którzy zyskali uznanie i sukces materialny- z Lee Mulliacanem i Wolfgangiem Paalen. Nigdy nie rywalizowała z nimi o uznanie w środowisku i na rynku sztuki.
Tematem jej twórczości jest przede wszystkim ona sama, w tym jej ciało i jego obecność w świecie. Również często eksploruje połączenia i punkty styczne pomiędzy człowiekiem a naturą. Zachwyt nad naturą, a ostatnio też obawa przed degradacją klimatu i katastrofą ekologiczną, stały się obiektem przedstawianym przez Luchitę.
W jej malarstwie możemy znaleźć stałą fascynację granicą pomiędzy tym co realne a tym co surrealistczne i symboliczne, pomiędzy naszą cielesnością, śmiertelnością a nieskończonością utrwalonego obrazu, wspomnienia i namalowanego przeżycia.
CV
1920- ur. Maiquetía, Wenezuela
1928- emigracja z siostrą i matką do Nowego Jorku
1938- staż w redakcji La Prensa
1938- małżeństwo z chilijskim dziennikarzem Danielem del Solar
1938-39- z mężem przebywa w Santo Domingo, Republika Dominikany
1940- rodzi się pierwszy syn, w 1942 drugi
1947- małżeństwo z malarzem Wolfgangiem Paalen
1945- rozpoczyna pracę jako ilustratorka dla Condé Nast i projektantka wystaw dla sklepu Lord & Taylor w Nowym Jorku
1946- na zaproszenie artysty Paalena podróżuje do Meksyku, Yukatan i Tabasco
1947- małżeństwo z malarzem Wolfgangiem Paalen
1948-mieszka w San Francisco
1948 umiera jej syn Pablo (“My life changed. I became somebody else.”)
1949- powrót do Meksyku
1951- przeprowadzka do Los Angeles, małżeństwo z Lee Mullican
1959-pobyt we Włoszech, w związku ze stypendium jej męża
1967- pobyt w Chile, również dzięki stypendium dla Mulliacana
1980 i 1982- pobyt w Indiach, artystyczne stypendium dla Lee Mulliacana
2019- przełomowy udział prac Luchity w bienale Museum Hammer
2019 - pierwsza wystawa solo poza USA, 'I Live I Die I Will Be Reborn" w Serpentine Sackler Gallery, w Londynie
2020- śmierć, Santa Monica, USA
edukacja
Washington Irving School, Nowy Jork
Art Students League of New York
wystawy
solo
2020 Hauser & Wirth, 'Just Down the Street', Zurich, Switzerland LACMA Los Angeles County Museum of Art, 'I Live I Die I Will Be Reborn', Los Angeles CA (Travelling Exhibition)
2019 Serpentine Sackler Gallery, 'I Live I Die I Will Be Reborn', London, UK (Travelling Exhibition) Hauser & Wirth, 'Dark Years', New York NY
2017 Annenberg Community Beach House, ‘Figures and Icons’, Santa Monica CA 2016 Park View, ‘Luchita Hurtado. Selected Works, 1942-1950’, Los Angeles CA 1974 The Woman’s Building, ‘Luchita Hurtado. Grandview One’, Los Angeles CA
grupowe
2020 The Israel Museum, ‘Bodyscapes’, cur. Adina Kamien-Kazhdan, Jerusalem, Israel Kasmin Gallery, ‘Valley of Gold. Southern California and the Phantasmagoric’, New York NY
2019 MFA Museum of Fine Arts Boston, ‘Women Take the Floor’, Boston MA Hauser & Wirth, 'Material Actions', St. Moritz, Switzerland LY, 'TOTEMISTS', org. Marie Heilich, Los Angeles CA
2018 Hammer Museum, 'Made in L.A. 2018', cur. Anne Ellegood, Erin Christovale, Los Angeles CA 2016 Night Club, ‘Home’, Chicago IL 2007 Track 16, ‘Women Artists of Southern California Then and Now’, cur. Bruria Finkel, Santa Monica CA 2004 Arena 1, ‘Santa Monica Originals’, Santa Monica CA 1994 Carnegie Art Museum, 'The Mystical in Art. Chicano/Latino Painting', cur. Frank Romero, Oxnard CA 1990 Transamerica Galleries, ‘West by Southwest’, cur. Patrick H. Ela, Los Angeles CA 1972 Long Beach Museum of Art, ‘Invisible/Visible’, cur. Dextra Frankel, Long Beach CA 1958 Art Center, 'The Collection of Dr. and Mrs. Paul Wescher', La Jolla CA
kolekcje
MOMA, Nowy Jork
LACMA, Los Angeles
ważne prace
techniki i materiały
farby olejne, akrylowe
atrament
grafit, węgiel
dziedziny sztuki
malarstwo, ilustracje mody, rysunek, grafiki
kierunki
sztuka feministyczna, sztuka krytyczna (zmiany klimatu, katastrofa ekologiczna)
konteksty i powiązania
W Nowym Jorku poznała Marcela Duchampa, Rufino Tamayo, Isamu Noguchi, Roberto Matta.
W ramach grupy the Automat kolegowała się z Josefem Albers, André Bretonem, Willem de Kooning, i Max Ernst.
W Meksyku była związana z kręgiem surrealistów- Fridą Kahlo, Luisem Buñuelem, Diego Riverą, Manuelem Álvarez Bravo, Miguelem Covarrubias, Leonorą Carrington i Remedios Varo.
W Kalifornii związana była z artystkami, z nurtem feministycznym w sztuce amerykańskiej- Miriam Schapiro i Judy Chicago. Hurtado wzięła udział w wystawach sztuki feministycznej między innymi w Invisible/Visible w the Long Beach Museum of Art w 1972 roku, zorganizowanej przez Judy Chicago i Dextra Frankel.
Dynaton Group - formacja, środowisko artystyczne powstałe w Kalifornii w 1951 roku. Grupa wzięła swoją nazwę od tytułu wystawy "Dynaton" zorganizowanej w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w San Francisco, przez jego legendarną już dyrektorkę założycielkę, Grace McCann Morley. Do grupy należeli urodzony w Austrii surrealista Wolfgang Paalen, brytyjski malarz Gordon Onslow Ford i urodzony w Chile surrealista Sebastian Matta. Luchita kończąc swój związek Paalenem, poznała właśnie w ramach Grupy Dynaton swojego przyszłego męża Lee Mulliacana.
O swojej twórczości
"PAUL KARLSTROM: When did you start studying art? When did you become interested? LUCHITA HURTADO: Oh, I was interested at a very early age. I think art has a kind of ritual element in it and it can be triggered by many things. I think nature, religion can be triggered by many, many things. I remember as a child, I had an extraordinary sense of smell and I remember being in the garden and this very pungent, extraordinary scent. I would follow it and I would see a butterfly breaking its cocoon. I could follow the scent, you see. PAUL KARLSTROM: Really.
"Over all the years, did you ever hope to show your work in galleries or museums?
That has nothing to do with my work! You see, my work is a necessity: I want to do it, so I do it. I want to draw, so I draw."
"I’ve always followed my needs, my heart, my brain.”
Comments